این شهر ِ لعنتی
هر جای این شهر ِ لعنتی میروم خاطره دارم...از او... دیروز ظهر رفته بودیم یک جایی با چندتا مهمان که مثلا بگردیم... همه ی حالم گرفته شد و عین عن ِ له شده بودم که برگشتیم... دفه ی اولی که با او رفتم بیرون!رفتیم توی باغ گشتیم و صبحانه خوردیم و به اش عروسکش را که خریده بودم دادم و بعد یک کمی گشتیم و عکس گرفتیم و خندیدیم و آب بازی کردیم و بعد زدیم بیرون... یک ساعتی پیاده روی کردیم تا رسیدیم یک جای خوب ِ دیگر...یک امامزاده بود... نشستیم و با عروسک ئه عکس گرفتیم و کلی حرف زدیم...هیچکس هم نبود... حتی پرنده یا چرنده ای!بعد رفتیم همانجا که دیروز بودیم... کلی خندیدیم و عکس گرفتیم و نشستیم و به این شهر ِ لعنتی نگاه کردیم و باد میخورد توی صورتمان و هی عکس میگرفتیم و هی هی هی هی هی .... لعنتی... روز ِ خوبی بود.. تاریخش را هم حفظم... جمعه بود.. بیست و هفتم ِ آذر ِ هشتاد و هفت بود.
یکبار ِ دیگر دقیقا چند روزی قبل از رفتنم بود...دقیقترش پنج ِ آبان ِ هشتاد و نه! بار آخری که رفتیم بیرون قبل از رفتن ِ من!باز هم رفتیم نهار خوردیم و یک کمی گردش و پیاده روی کردیم و کلی حرف زدیم و حسابی عکس گرفتیم... با سایه هایمان بازی کردیم و از یک پروانه عکس گرفتیم... بعد رفتیم همان امامزاده هه و من فیلم گرفتم که داشته باشم برای یکسال تنهایی... بعد...بعد......
مغز ِ پکیده شده ی من توانایی ِ تعریف ندارد... یادم هست... توان ِ تعریفش را ندارم ... این شهر ِ لعنتی... خوب که فکر میکنم هر گوشه ی این شهر ِ لعنتی خاطره هایی دارم که فراموش نمیشوند...متاسفانه!
هر جای این شهر ِ لعنتی میروم خاطره دارم...از او... دیروز ظهر رفته بودیم یک جایی با چندتا مهمان که مثلا بگردیم... همه ی حالم گرفته شد و عین عن ِ له شده بودم که برگشتیم... دفه ی اولی که با او رفتم بیرون!رفتیم توی باغ گشتیم و صبحانه خوردیم و به اش عروسکش را که خریده بودم دادم و بعد یک کمی گشتیم و عکس گرفتیم و خندیدیم و آب بازی کردیم و بعد زدیم بیرون... یک ساعتی پیاده روی کردیم تا رسیدیم یک جای خوب ِ دیگر...یک امامزاده بود... نشستیم و با عروسک ئه عکس گرفتیم و کلی حرف زدیم...هیچکس هم نبود... حتی پرنده یا چرنده ای!بعد رفتیم همانجا که دیروز بودیم... کلی خندیدیم و عکس گرفتیم و نشستیم و به این شهر ِ لعنتی نگاه کردیم و باد میخورد توی صورتمان و هی عکس میگرفتیم و هی هی هی هی هی .... لعنتی... روز ِ خوبی بود.. تاریخش را هم حفظم... جمعه بود.. بیست و هفتم ِ آذر ِ هشتاد و هفت بود.
یکبار ِ دیگر دقیقا چند روزی قبل از رفتنم بود...دقیقترش پنج ِ آبان ِ هشتاد و نه! بار آخری که رفتیم بیرون قبل از رفتن ِ من!باز هم رفتیم نهار خوردیم و یک کمی گردش و پیاده روی کردیم و کلی حرف زدیم و حسابی عکس گرفتیم... با سایه هایمان بازی کردیم و از یک پروانه عکس گرفتیم... بعد رفتیم همان امامزاده هه و من فیلم گرفتم که داشته باشم برای یکسال تنهایی... بعد...بعد......
مغز ِ پکیده شده ی من توانایی ِ تعریف ندارد... یادم هست... توان ِ تعریفش را ندارم ... این شهر ِ لعنتی... خوب که فکر میکنم هر گوشه ی این شهر ِ لعنتی خاطره هایی دارم که فراموش نمیشوند...متاسفانه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر